Ruski nobelovac Aleksandar Solženjicin pisao je sve do smrti, a njegovim posljednjim djelom smatra se zbirka od devet djelomično eksperimentalnih priča, koja bi ove godine trebala izaći u Engleskoj pod naslovom 'Apricot Jam and Other Stories'
Kada je 1970. godine Nobelova nagrada za književnost dodijeljena ruskom piscu Aleksandru Solženjicinu, SSSR je prosvjedovao da je riječ o političkoj odluci, koja nema veze s književnošću. Naravno, odluka je bila političke naravi, što ne znači da nije imala veze s književnošću, jer su tekstove kao što je 'Jedan dan u životu Ivana Denisoviča' mnogi smatrali remek-djelima.
Solženjicinu je definitivno 'pomoglo' i to što je bio progonjen od strane sovjetskih vlasti, te su mu djela u domovini zabranjivana. Nakon objavljivanja Solženjicinovog opusa 'Arhipelag Gulag' u Parizu 1973. pisac je nepovratno pao u nemilost sovjetskih vlasti, kojima se nije svidjelo tako minuciozno razotkrivanje Staljinovog sistema gulaga u Sibiru (u kojem je pisac proveo devet godina nakon Drugog svjetskog rata). Ubrzo je Solženjicin prognan iz SSSR-a te se nastanio u Americi, koju je napustio nakon pada komunizma.
Promjenom političkog konteksta su i djela Aleksandra Solženjicina pomalo pala u drugi plan, no poznavatelji njegovog rada tvrde da je pisac i pred smrt pisao. Njegove posljednje priče sakupljene su u zbirci 'Apricot Jam and Other Stories' (Džem od breskve i druge priče), koja bi se, prema Solženjicinovim željama, trebala ove godine pojaviti prevedena na engleski.
Tih devet priča Solženjicin je pisao od sredine devedesetih do svoje smrti i objavljene su na ruskom. Većina njih se bavi strahotama života u staljinsitičkom režimu, pa u priči 'Nova generacija' pratimo iskustva profesora, koji pomogne nepripremljenom studentu da ipak prođe ispit, da bi godinama kasnije taj student bio njegov isljednik nakon hapšenja od strane KGB-a. Naslovna priča 'Breskvin džem' govori o zatvoreniku gulaga koji svoju muku prelijeva u pismo poznatom piscu. No kada pisac dobije pismo u ruke, dok ljetuje na svojoj dači, njega uopće ne zanima opisana patnja, nego hvali zatvorenikov profinjen stil.
Kako javlja Guardian, 'Apricot Jam and Other Stories' u Velikoj Britaniji će na jesen objaviti nakladnik Canongate, dok bi se ista knjiga u Americi trebala pojaviti u izdanju kuće Counterpoint. Urednik u Counterpointu Francis Bickmore smatra spomenutu zbirku priča 'velikim otkrićem', koje dokazuje da je Solženjicin bio 'jedan od najznačajnijih pisaca'. Nakladnici imaju i podršku Solženjicinove udovice Natalije, kao i sina Ignjata.
